A- A A+

Unser Köln

E kölsch Verzällche: Im Sommer summt und brummt es

Armin Foxius · 21.08.2025

Illustration: London Calling, Rob Johns / Pixabay

Illustration: London Calling, Rob Johns / Pixabay

Der bekannte Kölner Mundart-Autor Armin Foxius genießt den Sommer auf dem Balkon – natürlich auf Kölsch! Lesen Sie: „E kölsch Verzällche: Em Summer summp un brummp et″. Zum Schmunzeln, Vorlesen und Teilen!

Jot, dat ming Frau un ich em Fröhjohr allt der Balkong parat jemaat un jestivvelt han. Su kunnt et met Wahße un Blöhe bahl lossjon. Un et sollt ne staatse Summer weede, dä Stän dät allt em April öntlich schinge un brenne. Do han mer dann der Sonneschirm en der Foß enjestielt un opjespannt. Dodrunger zwei Stöhl met Klappe för de Föß huhzeläje. Dozwesche e stabil Deschelche für Zeidung udder Boch un Plaats för en Tass Kaffee un ne Kocheteller.

Apropos Koche. Mer hatten et ehtste Mol Bromelekoche, do kome se allt eran jefloge. Su Humm-Biester, dann Wespe un och die ein udder ander Bei. Die satzten sich op dat Kochestöck un jove der Jaffel et Jeleit bes zor Muul. – Nä! Nä! Nit schlage, dann leever heim- lich esse hinger der Zeidung. Un dat wor av jetz der janzen Dach e Summe, e Brumme un e Hummpe. Mer sin dann zo su nem Jadecenter jefahre un han uns klein Bäumcher un Strüch em Pott jekauf: Lavendel, Oliven un Zitröncher. Die han mer schön op de Sigge jesatz, fott vun Desch un Stöhl.

Ming Frau kom op die Idee, ne Beiekorv anzeschaffe. „Nä, nä!“, han ich mich durchjesatz. Dann evver e Ensektehotel! Nu jot. Sich enformeet, bestallt un enjerech. Schön Richtung Süde, met vill Sonn, en Füllung us Holz- un Bambusstöckelcher un Schilfhälmcher. Un bahl troke se en: Fleje, Kevver, Flüh, Seckome. Vun denne ehre Omepess hat ich allt am ehste Dach der janzen Ungerärm voll.

Ming Frau setz et ovends jän om Balkong un deit e Fippche rauche. Hinger unsem Huus es ne jroße ahle Schullehoff, wo jetz en Privatuni es. Do ston veer jroße Platane met allerhand Jevüjjels. Un drömeröm un zwesche de Hüser fleje Fladermüs, un ming Frau kann sich nit dran sattsin. Jetz sei: „Mer maache uns ne Kaste för Fladermüs un hänge dä an der Wand üvverm Balkong!“ Drop ich: „En jode Idee! Evver loss mer dat ehts ens met dä drei neu Bäumcher un däm Jekrabbelshotel avwaade. Nöhks Johr!“

Tja, un wann et dann su richtich öntlich jöck un zwick un zwack von däm Jesummse un Jebrumme, freut mer sich, wann et ens öntlich ränt. Un et jäje de Schieve rasselt un prasselt, dat selvs de Beie fleje jon.

Un am fröhe Ovend setze mer om Balkong un winke dem Nohber zo. Dä hät em letzte Johr singe Fründ je- hierot un mer stüsse us der Fän mem Piccolöche an. Nä, wat ne schöne Summer!

Tags: Köln , Kölsch , Literatur , Mundart , Sommer , Verzällche

Kategorien: Kultur , Unser Köln